- беодам
- [بي آدم]1. аз одам холӣ; хилват: кӯчаи беодам, хонаи беодам, беодам мондан2. маҷ. нообод, ғайримаъмур
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
беодамӣ — [بي آدمي] беодам будан, холӣ аз одам будан; беодамӣ кашидан ҳомию мададгор надоштан, дасттанҳо будан, дастёр надоштан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
беаҳолӣ — [بي اهالي] аз аҳолӣ холӣ; ғайримаскун, беодам … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бенуфус — [بي نفوس] беодам, беаҳолӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бесуккон — [بي سکّان] кит 1. беҷилав (чанбари киштӣ) 2. беодам, беаҳолӣ, бесокин … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
беҷон — [بيجان] 1. мурда, ғайризинда; кушта: ҷасади беҷон; беҷон кардан (намудан) куштан, қатл кардан 2. маҷ. бемадор, беҳол, камқувват; муқ. нимҷон ◊ биёбони беҷон биёбони бегиёҳу бедарахти хомӯш ва беодам; моли беҷон чизу чораи рӯзгор (ғайри ҳайвонот); … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ғайримаскун — [غيرمسکون] ҷое, ки маҳалли сукунати одамон қарор нагирифтааст; ҷазираи ғайримаскун ҷазирае, ки одамон дар он зисту зиндагонӣ намекунанд, ҷазираи беодам … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дарбаста — [دربسته] 1. сифати феълии замони гузашта аз дар бастан; он чи дараш пӯшида (маҳкам) аст; қуфлзада: сандуқи дарбаста 2. дар паси дари баста, аз назари дигарон ниҳон; дарбаста мондан киноя аз беодам мондан, бе истиқоматкунанда мондани хонаю ҷой … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
кунҷак — [کنجک] гӯша, бурҷак; ҷои хилват, беодам, назарногир … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
номаскун — [نامسکون] ғайримаскун, маҳалли сукунат қарорнагирифта; беодам: ҷазираи номаскун … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҳуввас — (ҳуввос) [هوس // هواس] калимаи тасвирӣ, ки тамом, холӣ шуда мондани ҷоеро ифода мекунад: хона ҳуввас карда монд, аз беодамӣ ҳуввас мезад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ